در ژاپن سگ معروفي با نام هاچيکو به دنيا آمد که زندگي و منش او به افسانه اي از ياد نرفتني بدل گشت.  هاچيکو سگ سفيد نري از نژاد آکيتا که در اوداته ژاپن در نوامبر سال 1923 به دنيا آمد.

زماني که هاچيکو دو ماه داشت بوسيل? قطار اوداته به توکيو فرستاده شد و زماني که به ايستگاه شيبوئي ميرسيد قفس حمل آن از روي باربر به پائين مي افتد و آدرسي که قرار بود هاچيکو به آنجا برود گم مي شود و او از قفس بيرون آمده و تنها در ايستگاه به اين سو و آن سو ميرود در همين زمان يکي از مسافران هاچيکو را پيدا کرده و با خود به منزل ميبرد و به نگهداري از او مي پردازد.  اين فرد پرفسور دانشگاه توکيو دکتر شابرو اوئنو  بود.  پرفسور به قدري به اين سگ دلبسته مي شود که بيشتر وقت خود را به نگهداري از اين سگ اختصاص مي دهد.  دور گردن هاچيکو قلاده اي بود که روي آن عدد 8 نوشته شده بود (عدد هشت در زبان ژاپني هاچي بيان مي شود و نماد شانس و موفقيت است) و پرفسور نام اورا هاچيکو مي گذارد.  منزل پرفسور در حوم? شهر توکيو قرار داشت و هر روز براي رفتن به دانشگاه به ايستگاه قطار شيبوئي ميرفت و ساعت 4 برمي گشت.  هاچيکو يک روز به دنبال پرفسور به ايستگاه مي آيد و هرچه شابر از او مي خواهد که به خانه برگرداند هاچيکو نميرود و او مجبور مي شوند که خود هاچيکو را به منزل برساند و از قطار آن روز جا مي ماند.  در زمان بازگشت از دانشگاه با تعجب مي بيند هاچيکو روبروي در ورودي ايستگاه به انتظارش نشسته و با هم به خانه برميگردند از آن تاريخ به بعد هرروز هاچيکو و پرفسور باهم به ايستگاه قطار ميرفتند و ساعت 4 هاچيکو جلوي در ايستگاه منتظر بازگشت او مي ماند، تمام فروشندگان و حتي مسافران هاچيکو را مي شناختند و با تعجب به اين رابطه دوستانه نگاه ميکردند. در سال 1925 دکتر شابرو اوئنو در سر کلاس درس بر اثر سکت? قلبي از دنيا ميرود، آن روز هاچيکو که 18 ماه داشت تا شب روبروي در ايستگاه به انتظار صاحبش مي نشيند و خانواد? پرفسور به دونبالش آمده و به خانه ميبرندش اما روز بعد نيز مثل گذشته هاچيکو به ايستگاه رفته و به منتظر بازگشت صاحبش مي ماند و هربار که خانواد? پرفسور جلوي رفتنش را مي گرفتند هاچيکو فرار ميکرد و به هر طريقي بود خود را راس ساعت 4 به ايستگاه ميرساند.  

اين رفتار هاچيکو خبرنگاران و افراد زيادي را به ايستگاه شيبوئي مي کشاند، و در روزنامه ها اخبار زيادي دربار? او نوشته مي شد و همه ميخواستند از نزديک با اين سگ باوفا آشنا شوند. هاچيکو خانواد? پرفسور را ترک کرد و شبها در زير قطار فرسوده اي ميخوابيد، فروشندگان و مسافران برايش غذا مي آوردند و او 9 سال هر بعد از ظهر روبروي در ايستگاه منتظر بازگشت صاحب عزيزش ميماند و در هيچ شرايطي از اين انتظار دلسرد نشد و تا زمان مرگش در مارچ 1934 در سن 11سال 4 ماهگي منتظر صاحب مورد علاقه اش باقي ماند.

وفاداري هاچيکو در سراسر ژاپن پيچيد و در سال 1935 تنديس يادبودي روبروي در ايستگاه قطار شيبوئي از او ساخته شد. تا امروز تنديس برنزي هاچيکو همچنان در ايستگاه شيبوئي منتظر بازگشت پرفسور است.  

در زمان جنگ جهاني دوم تنديس تخريب شد و در سال 1947 دوباره تنديس جديدي از هاچيکو در وعدگاه هميشگيش بنا شد، اگرچه اين بنا حالت ايستاده داشت و به زيبايي تنديس اول نبود اما يادبودي بود از وفاداري و عشق زيباي هاچيکو براي مردم ژاپن؛ در سال 1964 تنديس ديگري از هاچيکو همراه با خانواده اي که هرگز، انتظار و عشق اجاز? داشتنش را به او نداده بود در اوداته روبروي زادگاه هاش بنا شد.  آقاي جيتارو ناکاگاوا رئيس جمهور ژاپن انجمن براي حفظ و پرورش نژاد آکيتا به وجود آورد وتنديسي به يادبود هاچيکو بنا نهاد.  و اين داستان حقيقي و باورنکردني از وفاداري بي حد سگي است که ثابت کرد عشق هرگز نميميرد و هيچگاه فراموش نخواهد شد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: